Image: 

14 listopada w Warszawie pod Pałacem Prezydenckim odbyła się akcja solidarnościowa ze strajkującą tego dnia Europą zorganizowana przez Związek Syndykalistów Polski. Obecni byli także członkowie Federacji Anarchistycznej oraz sympatycy. Były także obecne dwie grupy studentów z Hiszpanii.

Zgromadzeni mówili o potrzebie walki, zwłaszcza w obecnych czasach. Uznano, że niski poziom walk pracowniczych w Polsce wynika ze skutków ponad dwudziestoletniej terapii szokowej. Wspomniano także o dużym problemie samobójstw z przyczyn ekonomicznych.
Po proteście, zgromadzeni odwiedzili Ulę, która prowadzi protest głosowy przed ministerstwem w związku z jej eksmisją z mieszkania. W ciągu dnia przeprowadzono także akcje ulotkowe w różnych miejscach pracy znanych z zatrudniania pracowników na śmieciowych warunkach.

Rano delegacja ZSP była obecna także na demonstracji zorganizowanej przez OPZZ i FZZ. Mimo że uczestniczyły w nim trzy duże centrale związkowe, szeregowi pracownicy byli niemal nieobecni, a demonstracja składała się głównie z 250-300 etatowych związkowców. Szef OPZZ ograniczył się do przekazania listu protestacyjnego i podkreślił, że strajk generalny byłby nielegalny. ZSP ma na ten temat inne zdanie i wzywamy pracowników do podjęcia walki.

Ponieważ związkowi biurokraci nie byli zainteresowani walką, przeprowadzono osobne akcje ulotkowe, również dotyczące strajku edukacyjnego.

Przez cały dzień publikowaliśmy informacje o protestach w Hiszpanii, Włoszech, Portugalii i inych krajach, w sytuacji niemal całkowitej zmowy milczenia mediów głównego nurtu. Szczególną uwagę poświęciliśmy działaniom hiszpańskiego CNT, które organizowało działania w małych i dużych miejscach pracy, w tym także w takich w których aktualnie toczy się walka, oraz włoskiego USI-AIT, które strajkowało w szpitalu San Raffaele w Mediolanie i prowadzi otwarty konflikt od początku listopada.